Chapter eighteen.

Rozdział dedykowany mojej przyjaciółce, @luv_my_zayn.
Błagam Cię, kochanie...
Nie rób mi tego. :c

---------------------------------------------------------

*Narrator*

Sytuacja między Chanel, a Liam'em polepszała się z dnia na dzień. Wydawać się mogło, że dziewczyna o wszystkim zapomniała. Jednak to nie było tak proste. 

Liam jak na razie dotrzymywał obietnicy. Trzymał się od narkotyków z daleka, mimo, że był kuszony. Jego zachowanie dziwiło wszystkich dookoła, a najbardziej Louis'a. Brunet czuł, że stało się coś, co odciągnęło Payne'a od tego wszystkiego, ale nie zagłębiał się w temat. 

A Harry... właśnie, Harry. W jego przypadku stało się coś, czego nikt się nie spodziewał. Kędzierzawy chłopak otworzył się przed Chanel. Jego dotychczasowa ciemna aura została zastąpiona melodyjnym śmiechem i dołeczkami w policzkach. Blondynka wiedziała już wszystko o jego przeszłości. Wiedziała nawet to, czego nie wiedzieli kumple z gangu. Kto by pomyślał, że Harry Styles ma uczucia? Ba! Że facet, który za dnia potrafi być największym dupkiem na świecie, został potwornie zraniony? Właśnie to uczyniło go takim potworem. Nieszczęśliwa miłość.

Minął dokładnie tydzień od rozmowy Liam'a i Chanel. Dziewczyna widziała postępy i bardzo ją to cieszyło, jednak czuła, że wszystko idzie zbyt łatwo. Czuła, że to skończy się całkiem inaczej, niż sobie wyobraża.
-O czym myślisz? - ciepły ton jej chłopaka sprowadził ją na ziemię. Podniosła głowę, uśmiechając się do niego.
-O niczym ważnym. - odparła krótko, szkicując na białej kartce papieru. Liam ułożył się na łóżku, podbierając na jednym łokciu i ucałował odkrytą skórę ramienia blondynki. Z zafascynowaniem śledził poruszający się ołówek, a później opuszki palców swojej dziewczyny. Zawsze intrygował go jej talent. Czuł, że może zajść daleko, jednak nigdy nie udało mu się przemówić jej do rozumu.
-Kto to? - spytał, widząc zarys postaci na kartce. Chanel uniosła kąciki ust do góry.
-Ty. - mruknęła, czując, jak jej policzki oblewa rumieniec. Brunet uniósł brwi w zdziwieniu, przyglądając się dalszym poczynaniom dziewczyny. I rzeczywiście. Rysunek jakby trochę go przypominał.
-Oprawię to w ramkę i powieszę nad łóżkiem. - powiedział, wpadając na genialny pomysł. Chanel zamknęła szkicownik, odkładając na bok. -Ej no! Ja to podziwiałem. - burknął, niezadowolony.
-Nie dostaniesz tego. - oznajmiła, kładąc się obok niego i wtulając w jego tors.
-A to niby czemu? - spytał, przyglądając się uważnie swojej piękności. Objął ją ramieniem, zakładając pasemko włosów za ucho.
-Bo nie. Nawet nie powinieneś tego widzieć. - wymamrotała, zaciągając się jego zapachem. Mocne perfumy połączone z dymem papierosowym sprawiały, że dziewczyna odlatywała na kilka sekund.
-A Harry jakoś może. - bąknął lekko podirytowany. Zdziwiona Chanel podniosła głowę, patrząc na niego z góry.
-Czy ty jesteś zazdrosny? - spytała, mrużąc oczy. Brunet wydął dolną wargę i prychnął pod nosem.
-Wcale nie. Po prostu... czuję się urażony. - odpowiedział, unikając jej spojrzenia. Dziewczyna roześmiała się trochę głośniej niż planowała. -Co jest takie śmieszne? - zadał pytanie, kompletnie zdezorientowany.
-Twoje zachowanie. - powiedziała rozbawionym tonem, po czym cmoknęła go lekko w usta i zeszła z łóżka. Jako, że był już późny wieczór, postanowiła wziąć szybki prysznic i położyć się spać. Zabrała koszulkę swojego chłopaka, ruszając do łazienki. Nie zdziwił jej fakt, że chwilę po tym, jak zamknęła drzwi, otworzyły się one z powrotem, a do pomieszczenia wszedł zadowolony Liam z gołą klatką piersiową. Pokręciła głową z dezaprobatą, zdejmując z siebie ubrania.
W tym samym czasie, Victoria postanowiła wymknąć się z domu i spędzić noc ze swoim chłopakiem. Zayn nie był pewny co do jej pomysłu, jednak długo się nie sprzeciwiał.
-Jeśli Chanel urwie mi głowę, to będzie twoja wina. - powiedział, kiedy brunetka wsiadła do samochodu.
-Nic ci nie zrobi. - zapewniła, po czym szybko cmoknęła go w usta. Mulat, nie czekając dłużej, przekręcił kluczyk uruchamiając pojazd i wyjechał na ruchliwe ulice.
Po niespełna 15 minutach byli na miejscu. Malik złapał dłoń Tori, splatając jej palce ze swoimi, po czym poprowadził w stronę domu. Brunetka modliła się w duchu, żeby jej siostra ich nie przyłapała. Jak widać, miała pecha.
-Co ty tutaj, kurwa, robisz?! - Chanel wrzasnęła szeptem, widząc w progu uśmiechniętą Vic.
-Jasna cholera... - wymamrotała dziewczyna, a jej mina momentalnie zrzedła. -Cześć siostrzyczko! Ciebie też miło widzieć. - zagruchała, starając się załagodzić sytuację. Blondynka założyła ręce na piersi, unosząc brwi. -Och, no weź, nie bądź taka. - mówiła, stawiając na litość. Zayn stał zboku, przyglądając się wszystkiemu z niemałym rozbawieniem.
-Co tutaj robisz? - powtórzyła z naciskiem, co zdziwiło Victorię. Przełknęła ślinę, mocniej ściskając dłoń swojego chłopaka.
-Ja... chcę zostać tu na noc. - wypaliła, zbijając z tropu swoją siostrę. Chanel westchnęła głośno, opuszczając ręce wzdłuż ciała. -Proszę... - szepnęła Tori, uśmiechając się lekko.
-Dobra, ale jutro odwożę cię o 9. - zarządziła blondynka, czując, że robi źle. Victoria rzuciła się na nią po chwili, oplatając jej szyję i mocno przytulając.
-Kocham cię, wiesz o tym? - spytała, odsuwając się od siostry. Ta pokręciła głową i machnęła ręką.
-A ty... -zwróciła się do Zayn'a. -...ona ma jutro normalnie funkcjonować. - wytknęła palec w jego stronę, udając poważną. Malik zaśmiał się cicho, prowadząc swoją dziewczynę w kierunku sypialni.
Kiedy byli już na miejscu, Tori odłożyła swoją torebkę, po czym usiadła na skraju łóżku. Kłamstwem byłoby stwierdzenie, że nie jest zdenerwowana.
-W porządku? - Zayn uklęknął przed nią, zgarniając zagubiony kosmyk włosów za ucho. Brunetka skinęła głową, przełykając ślinę. -Oddychaj. - poinstruował, uśmiechając się tak, jak tylko on umie. Tori odwzajemniła gest, a chwilę później stanęła przed nim. Pogładził ją kciukiem po policzku.
-Bądź... delikatny. - szepnęła cichutko. Zayn dobrze wiedział, że została zgwałcona. Jeszcze całkiem niedawno nie pozwala się dotknąć. A on miał ochotę zabić tego gnoja gołymi rękoma.
-Obiecuję. - musnął jej usta, po czym ułożył wygodnie na łóżku i zawisnął nad nią. Victoria została potraktowana lżej, niż jej siostra. Tamta podczas gwałtu straciła dziewictwo, a Tori nie. Mimo to, to i tak nie ułatwiało Zayn'owi zadania.
Starał się jak tylko mógł, by nie zrobić jej krzywdy. Całował ją delikatnie, łaskocząc przy tym swoim kilkudniowym zarostem. Wszystkie oznaki strachu i niepewności, wyparowały z ciała brunetki. W tamtym momencie była ona w innym świecie. Przyjemność, którą wywoływał jej chłopak, przenosiła ją w całkiem inne miejsce. Mogła szczerze przyznać, że nigdy wcześniej nie czuła się tak cudownie.
-Jesteś moim aniołem. - wydyszała, kiedy Zayn pozbywał się swoich ubrań. Ona była już całkiem naga, a najlepsze było to, że wcale się nie krępowała. Wręcz jej się to podobało.
-Nie jestem aniołem, Skarbie. - zachichotał, przygotowując ją, jak i siebie do ich pierwszego zbliżenia.
-Dla mnie jesteś. - mruknęła, a wtedy chłopak wykorzystał moment jej nieuwagi. Powolnym, ale stanowczym ruchem pozbawił ją cnoty. Victoria jęknęła cicho, wbijają długie paznokcie w plecy Malik'a. Oczy błysnęły bólem, a po chwili jej obraz zaczął się rozmazywać.
-Shh.. - Zayn szeptał uspokajająco, czując ukłucie w okolicach serca. Kochał tę dziewczynę i zamierzał wyznać jej to tej nocy. Czuł, że to ona jest tą jedyną. Że to ona sprawi, iż jego życie będzie lepsze. Dlatego odczuwał jej ból ze zdwojoną siłą.
Dyskomfort, który dokuczał Victorii, powoli zaczął przeradzać się w przyjemność. Jej mięśnie zaczęły zaciskać się wokół męskości Zayn'a, wywołując gardłowe jęki. Mimowolnie, kąciki jej ust unosiły się w zadowoleniu. Nigdy wcześniej nie widziała go takiego. Wierzyła, że w głębi serca Zayn jest kochającym i uroczym chłopakiem, a maska, którą nosił za dnia, była mu potrzebna tylko po to, by nikt go nie mógł go zranić. I to była prawda.
Po kilku pchnięciach, błogie uczucie nawiedziło ciało Tori. Głośny jęk wydostał się z jej rozchylonych warg. Chwilę później, mulat wiszący nad nią, zastygł w miejscu, oddając się przyjemności.
Brunetka podziwiała jego spocone ciało. Twarz wyrażała jedynie zadowolenie, a powieki, które były zamknięte, odsłoniły karmelowe, bijące ciepłem tęczówki.
-Byłaś wspaniała. - sapnął, składając na jej ustach mokry pocałunek. Skrzywiła się lekko, kiedy z niej wyszedł, ale chwilę później została przyciągnięta do ciepłego ciała i mocno otulona kocem. -Kocham cię. - powiedział po chwili ciszy. Spełnił swoją obietnicę i wcale tego nie żałował.
-A ja ciebie. - mruknęła Tori i korzystając z okazji, że nie może jej zobaczyć, uśmiechnęła się tak szeroko, jak nigdy wcześniej.

-------------------------------------------

Ten rozdział jest trochę inny, nie sądzicie? 

Chciałam, żeby wyszedł jak najlepiej, ale chyba go spieprzyłam. 

Cóż... mam nadzieję, że się nie zniechęcicie. 

Do końca 2 rozdziały i prolog. 

Mam takie pytanie...
Nie nudzi Was czasami ta historia?
Jeśli tak, to błagam, powiedzcie mi to.

I tak się zastanawiam, czy uda mi się dobić do 10 000 wyświetleń.
Aktualnie mamy 9 036.
Zrobicie to dla mnie? :)

Taki cudowny uśmiech *o*
JSBFSAJBOFUSABFOUASFBOUA

Oks, to chyba tyle. 

Liczę na szczere opinie.
Kocham Was. xx

@hazzsunshine